Po włączeniu do monarchii Kazimierza Wielkiego 1340r. Lubaczów stał się powiatem, początkowo oddzielnym (1377r.) , potem w składzie ziemi bełzkiej, zapożyczając przyjętą w Koronie nazwę - powiat. Prawa miejskie magdeburskie uzyskał w 1376r. Bardzo starą metrykę posiadają również wsie lokowane na prawie wołoskim, które w XV i XVI w. otoczyły Lubaczów. W końcu XVI i na początku XVII w. powstało kilka miast : Oleszyce -1576, Cieszanów - 1590, Narol -1592r., Lipsko -1613r, Płazów - 1614. Wszystkie te miasta z umocnieniami Horyńca, Baszni, Dachnowa, i Nowego Sioła tworzyły lubaczowski rejon umocniony. Wielokrotnie w XVI w., w szczególności w XVII docierały tutaj niszczycielskie zagony tatarskie. Najazdy obcych, wojsk, a także przemarsze własnych chorągwi, wojska stojące obozem i zimujące pułki doprowadziły miasto do upadku. Po pierwszym rozbiorze Lubaczów znalazł się na terenie Galicji. W latach 1783-1788 założono na tym terenie 10 koloni niemieckich. W 1867r. został utworzony powiat z siedzibą w Cieszanowie.
